spijbelen

Ik zou naar school fietsen. Ik had aan school en broertje dood, het was er vooral gezellig. Huiswerk maken deed ik wel, maar achteraf had dat vast beter gekund. Deze dag fietste ik echter richting station. Hier had ik afgesproken met Laurenz, Liesbeth, Franka, Maddie en Otje. De schooltas zat vol met zwemspullen. Gelukkig ze waren er ook!

Wij fietsen op ons dooie gemakje door naar de Biesbosch, want we vonden dat we met dit prachtige weer een vrije dag hadden verdiend. Een eind weg, maar wij hadden de tijd. Op de Biesbosch aangekomen huren we een roeibootje en wij op pad. In mijn herinnering werd het een geweldige en ook wel spannende dag. De eerste keer spijbelen, met 6 personen uit één klas is natuurlijk niet zo handig. Dit valt natuurlijk op, ook omdat wij niet echt de rustigste leerlingen zijn.

Daar zaten we dan op zo’n bootje, zes viertienjarige pubers, de dag door te komen. Roeien, wat we natuurlijk niet goed kunnen, lachen en vervolgens zwemmen. Ik zie nog de preutse blikken van Franka en Liesbeth, toen Laurenz en ik ons uitkleedden en naakt (1977) het water in sprongen. (zwembroek vergeten) Dat deed je vooral niet.

Uiteindelijk  vergaten we de tijd en moesten we ons rot haasten om nog bijtijds thuis te komen. Uiteraard met lekke banden, niet alles gaat goed. We stopten regelmatig op de terugweg; even pauze houden. Ik zie ons nog naast de snelweg staan dansen in onze natte kleding op Boney M – Maker.

Een spijbelpolitie hadden we niet op school. Ik geloof niet dat we gepakt werden en voor mij was dit een begin van een lange carrière spijbelen. Mijn moeder was daar gelukkig ook een beetje onnozel in, “Want spijbelen, dat deden haar kinderen nooit.” Bedankt ma!