2013. Een bijzonder jaar. Een jaar met vele dimensies en
inzichten. Misschien wel een van de mooiste jaren van mijn leven. Alles komt
bij elkaar. Liefde, gezin, vrienden, dierbaren, heel veel warmte, nieuwe inzichten
en misschien wel geleerd waar het toe doet.
Natuurlijk wil je niet op je vijftigste beseffen dat je echt
niet ben. Natuurlijk had ik een andere keuze gemaakt als ik wist dat
dit jaar voor de deur lag, maar liever koekjes worden er nog steeds niet
gebakken.
Ondanks of juist dankzij mijn kanker werd het een zeer
bijzonder jaar. Ik heb geleerd dat je je ballast moet weggooien wil je verder
in het leven komen te staan. Probeer nog meer je dromen uit te laten komen, en
er zijn heel veel kleine dromen. Kijk naar de wereld om je heen en kijk vooral
naar wat je wel kan. Iedereen heeft prachtige kwaliteiten. Haal die eens uit de
porseleinkast en ga daarmee aan de slag en koester ze. Wat je niet kan, kan je
of leren of is iets voor iemand anders. Samen kunnen we het leven aan, niet
alleen.
Eigenlijk een jaar om over te doen. 2013 was mijn jaar.
Nu in 2014 heb ik genoeg gehad. Ik maak me klaar voor nog een aantal mooie momenten die bij mijn verzameling horen en ik denk dat het dan goed is geweest. Te kort, maar erg mooi. Ik voel me winnaar van 2013!
Ik wens jullie allemaal een prachtig 2014 toe. Een jaar van
genieten, ook al zit het tegen. Er zijn, zelfs in het negatieve, altijd
winstmomenten te halen. Dat is vooral wat ik iedereen wens voor 2014. Veel
mooie momenten!
Dag Koen,
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi stukje. Mooi dat je zo met je ziekte kunt omgaan. Een voorbeeld voor velen denk ik. Dank je wel voor je mooie woorden. De winstmomenten ga ik koesteren. Ik wens ook jou nog veel mooie momenten.
Annet Kruidhof, collega van Lydia
Lieve Koen, was gister bij verjaardag van mijn nichie Lisa Graas, en hoorde van Jan over jouw blog. Jezus man, ik heb zoveel respect voor jou, Lydia en de meiden..dat wilde ik je even laten weten. Dikke knuffel, Carla Graas XXX
BeantwoordenVerwijderenbeste koen.
BeantwoordenVerwijderendat je er niet meer bent betekent niet dat je niet voortleefd
hier op mavo muurhuizen denkt iedereen aan je ookal kennen ze je niet