superzakjesplakker

Wat kan je het jaar slecht starten. Hiermee begin ik deze blog meteen met een leugen. Het begon fantastisch met veel liefde en warmte om me heen.Daarna begon wederom de ellende.

Afgelopen maandag, na een eerste hulpavontuur http://koenschellekens.blogspot.com/2013/12/eerste-hulp.html heeft men mij “verlost”dmv een tijdelijke drain. Nieuwjaarsdag begon deze wond te lekken. Zelfs een simpele ziel als ik kon zien dat dit geen wondvocht was, maar meer. Geen enkele dienstdoende huisartsenpost, eerste hulp, en overige diensten wilde de moeite nemen om te komen kijken. Uiteindelijk om 03.00 uur ’s nachts kwam er een arts, na inmiddels zes keer al mijn kleding verschoond te moeten hebben. “Inderdaad het is erger dan wondvocht” waren haar woorden, “maar niet levensbedreigend. Wat nu. Zorgen dat u om 7.45 bij de eerste hulp ben en hopen dat er geen “spoedje” tussen komt.”

Men besluit daar, na veel creativiteit en overleg een soort stomazakje om het wondje te doen (ik zeg nog te klein!!) maar het probleem is verholpen, tenminste als men zorgvuldig handelt. NIET DUS. een nieuw allerlaatste zakje wordt geplaatst (niet meer op voorraad?!?!) Weer niet geheel goed. We snappen het idee, “besteld u maar nieuwe zakjes bij de apotheek”. Wij naar huis. De Amersfoortse apotheken hebben de zakjes niet op voorraad, dus besteld in Amsterdam. Om 16.00 uur komt de huisarts met een nieuwe voorraad. Zij kijkt ernaar, maakt schoon (wat een idee!!) plakt het zakje zeer zorgvuldig en ja hoor, verholpen (ook met extra groot reservoir!!)

Ik begin weer wat vertrouwen te krijgen. HET KAN WEL. Wat had het fijn geweest als men mij eens èn serieus nam èn luisterde naar de hulpvraag. Scheelt een hoop frustratie, energie en meer.
Huisarts Rijk kan niet meer kapot. Zij is een superzakjesplakker! Daarmee doe ik haar ernstig tekort.