ochtendhumeur

Mijn ouders hadden er over nagedacht. Jarig zijn is ingewikkeld, zeker met zeven kinderen. Wanneer moet je de cadeautjes geven en dan zo dat iedereen er aandacht voor heeft. Uiteindelijk hebben zij besloten om dit de avond voor de verjaardag te doen. Dan kon pa er ook bij zijn, hij ging namelijk iedere ochtend om 6 uur naar de zaak.

De bijna jarige mocht eerst kiezen wat er gegeten werd. Nu was de kookkunst van mijn moeder niet zo heel uitgebreid, dus al te veel verrassingen werden dit niet. Vaak werd er voor friet gekozen, soms moest er stamppot in de zomer worden gemaakt, maar meestal werd in het vaste eetpatroon de groente aangepast. Soms kreeg de jarige van een broer of zus een eetverzoek, met de daarbij behorende omkoperij, maar dit gebeurde niet vaak.
Daarna werden cadeautjes gegeven, pas nadat de tafel was afgeruimd. We waren er druk mee, want cadeautjes krijgen was natuurlijk leuk, het geven van cadeautjes was ook spannend. Zou jouw cadeautje wel in de smaak vallen?
Op je verjaardag zelf werd je partijtje gevierd. Kreeg je weer nieuwe cadeautjes. Deze partijtjes werden door de oudste kinderen geleid.
Als ik met anderen herinneringen ophaal is men altijd verbaasd dat wij dit thuis op deze manier deden. “Je hebt nooit die spanning ’s ochtends vroeg gevoeld als je wakker wordt.” “Klopt”, denk ik dan.  Deze spanning was er ook met het avondeten.
Ik vond het wel een mooie vondst. Zo mooi zelfs dat we het ook bij onze kinderen hebben ingevoerd. Ook zij kennen de spanning van de verjaardagsochtend niet. Voor ons wel zo rustig. Wij zijn namelijk geen ochtendmensen. Ik moet er niet aan denken om ’s ochtends vroeg wakker gemaakt te worden door een kind dat van spanning niet kan slapen.

https://soundcloud.com/fee-schellekens/lifetime
Cadeau van dochter Fee (Gitaar Bart Schellekens) voor mijn verjaardag