plannen

Na een aantal goede dagen durf ik weer plannen te bedenken. Plannen over mijn werk, of over een reisje, een wandeling, zal ik weer eens proberen te gaan hardlopen, dat soort plannen. Ik word hier iedere keer weer blij van. Ik vergeet dat dit niet altijd even realistisch is. 

Zo ook onlangs. Mijn collega economie moet binnenkort onder het mes en zal voor een kleine 8 weken uitgeschakeld zijn. Hij geeft slechts 6 lesuren in de week. Dit geeft mij  perspectieven. Zal ik aanbieden om deze uren over te nemen. Ik voel me al een aantal dagen okee, dus wat belet me. School blij, maar vooral ik blij.

Waarom wil ik dit? Gewoon om er in september weer bij te horen. Om te laten zien dat ik niet ben afgeschreven en misschien ook wel om te voelen dat het leven nog enigszins normaal is. Ik ventileer dit plan bij een bevriende collega. “Koen, het zou te gek zijn als je dit wilt en kan doen.” Gesteund krijgt het plan betere vormen. Iedere dag twee uurtjes, als de roostermaker meewerkt, moet lukken. Over enkele dagen ga ik mijn baas contacten, dat wordt het plan.

Tja, en dan komt de harde werkelijkheid. Één slechte dag, twee slechte dagen, nog een mindere nacht. Ik moet er niet aan denken om in deze conditie voor de klas te staan.  “Schellekens”, roep ik tegen mezelf, “Tijd om wakker te worden!”Ik besluit me toch maar aan dat andere plan vast te houden, namelijk dat van dat nieuwe begin. (blog http://koenschellekens.blogspot.com/2013/07/nieuw-begin.html) Ik ga mijn carrière als blog schrijver uitbuiten, daar ben ik al druk genoeg mee. En hardlopen ga ik al helemaal niet meer doen!