vouwwagen

In 2000 gingen we voor het eerst op stap met een vouwwagen. Een oranje Holtkamper. Zwaar maar degelijk, geleend van vrienden. Helemaal super. Groot, slaapruimte genoeg en bij regen prima plek om binnen te zitten. Na deze vakantie kochten we een nieuwe tweedehandsje, die in 2010 weer vervangen werd door een andere. Heerlijk met zo’n ding even een vakantie rondtrekken of een weekeindje op stap, dichtbij of verder weg. Eerst even opzetten, je eigen sfeertje maken met kleine dingetjes en je staat weer op de mooiste plekken. Strak aan het water, in de bergen, in de bossen, het maakt eigenlijk niet uit. Het geeft toch iedere keer een gevoel van vrijheid en het bed slaapt heerlijk.

Vorig jaar gebruikten we de vouwwagen niet meer voor vakantie. De kinderen gingen niet meer mee, dus wij konden weer gaan lopen met de rugzak op. Ook dat is een gevoel van vrijheid, wat niet te beschrijven is. Je hele hebben en houden bij je, wat kan je gebeuren. Wel gingen we nog enkele weekeinden weg, dus besloten we het ding te houden.

Tja en dan verandert het leven drastisch. Ik wil niet meer met vakantie zonder een eigen toilet. Ook geen weekeinden meer en dan heb je niets meer aan zo’n ding. We hebben het eerst deze vakantie uitgeleend, maar nu is het klaar. Vanmorgen de laatste eigen dingen eruit gehaald en vervolgens alles wat erbij hoort in de vouwwagen gestaan. Daar staat ie, in de voortuin, te wachten op een nieuwe eigenaar die via marktplaats gevonden moet worden.

Het is maar materie; klaar is klaar! Alhoewel, misschien moeten we eerst nog een weekeindje naar het Erkemederstrand gaan. Met de vouwwagen om nog één keer te voelen hoe het voelt.