vakantie

Het is al twee weken stil in de achtertuin. Het is bijzonder dat de buren zoveel rekening met mij hebben gehouden. Z zijn allemaal tegelijk met vakantie. Dit houdt in dat we s ochtends kunnen uitslapen zonder dat er om half negen al kinderen op straat zijn. Er worden geen ouders naar hun werk uitgezwaaid. In de achtertuin kan ik naar vogeltjes luisteren, zonder dat er geroepen wordt. Er worden geen huilende kinderen buiten gezet. En als klap op de vuurpijl geen gillende buurvrouwen die hun kroost corrigeren. Niets van dit alles. De enkele kinderen die er wel zijn kunnen zich schijnbaar zonder gegil vermaken, dus wij genieten uitermate veel van de rust en stilte. Wat een zaligheid. Het kan dus echt. We kijken in alle rust naar de slakken, kikkers, vlinders en overig geteisem wat zich in de achtertuin beweegt.
Eergisteren kwam het eerste gezin weer thuis. Dit is nog niet direct hoorbaar in de achtertuin, maar in de straat is het al wat drukker, de skelters gaan alweer hard door de straat.
Gisteren zag ik een deur van een achtertuin open gaan en meteen hoorde ik huilende kinderen. Ik weet dat de meeste gezinnen vandaag thuiskomen. Prima timing, wij gaan vanaf zaterdag nog een week naar zee, naar de stilte.

Volgend jaar gaan we onze vakantie plannen aan de hand van het burenschema. Eerst vragen wanneer iedereen weggaat en dan zelf kijken welke weken het rustigst zijn om thuis te blijven. Ik had namelijk deze twee weken voor geen goud willen missen. Heerlijk, vakantie in eigen tuin!