zee

“Als ik de golven aan het strand zie, de duinen, het zand zie, denk ik aan de vakantie vakantie vakantie.” Een oud liedje van Ria Valk. Natuurlijk over verloren liefde. Je vind t het prachtig of verschrikkelijk, in ieder geval is het liedje erg gedateerd. Voor mij gaat het vooral om de eerste twee regels. Zodra ik de zee al hoor ben ik verkocht. Vooral  de Zeeuwse kust. Vandaag is het 30 graden en het is er rustig. Natuurlijk wat drukker dan andere dagen maar er is plaats voor iedereen. Je hoeft niet zoals bij Zandvoort over de hoofden te lopen.

De ochtenden aan het strand zijn eigenlijk het prettigst. Zodra de zon opkomt  loop ik de rust tegemoet. Heerlijk. Het ruisen van de golven, het zand tussen mijn voeten en verder is het stil. Ik kleed me uit en gaat voorzichtig de zee in, want het voelt altijd te koud aan. Als ik dan eenmaal in die zee ben snap ik niet dat het zoveel moeite heeft gekost om erin te komen. Opkomend water, afgaand water. Het is mij om het even. Daarna even op het strand zitten drogen en kijken naar het water dat maar blijft deinen. Af en toe komt er een groot vrachtschip voorbij, op weg naar Antwerpen.

Vanaf een uur of elf verlaat ik het strand om dan weer rond half 5 terug te keren. Ik zie dan iedereen opruimen en het strand verlaten, zodat het weer heerlijk rustig wordt. Ik hoor alleen weer de wind en de zee, ik voel de wind en het zand en zit daar prinsheerlijk aan het strand.

In mijn hoofd hoor ik een liedje. Oubollig maar oh zo leuk en ik mijmer verder.

http://www.youtube.com/watch?v=RTM31Lu4Jy4
Ria Vlak Als ik de golven aan het strand zie. Let op de laatste noot, briljant!