koning

Inmiddels is het 5 jaar geleden dat wereldwijd de crisis begon. De Lehman Brothers Bank viel in Amerika om; het begin van alle ellende waar we nu in Nederland en Europa mee zitten. Niet dat dit nu specifiek aan deze bank lag. Het lag aan het gehele systeem en dat van de banken in het bijzonder. Zij gaan over bedragen die een gewone mens niet kan bevatten. Zelf hebben we er ook een steentje aan bijgedragen. We wilden allemaal meer, dus nog een beetje meer lenen, nog een beetje meer risico, nog een beetje groter huis. Zolang de bank zegt dat het kan, kan het dus. Waarom niet!

Inmiddels likken in vele landen de burgers hun wonden. De banken zijn door de nationale overheden gered, dus daar is niets meer mee aan de hand. Zij nemen hun verantwoordelijkheden niet, zij leggen de financiële problemen bij de burgers. Ze hebben de regels veranderd en klaar.

De gehele economie wordt door de overheid kapot bezuinigd en de alle politieke partijen hebben het over hun eerlijke verhaal, terwijl niemand het totale verhaal vertelt.. De schuldigen van de bankencrisis zitten nog steeds op het pluche en krijgen hun bonussen; de burgers krijgen de rekening gepresenteerd.

Koning Willem Alexander is een man naar mijn hart. “De klassieke verzorgingsstaat verandert langzaam maar zeker in een participatiesamenleving. Voor iedereen die dat kan wordt gevraagd verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving”, zei hij tijdens de troonrede. Laten we naar hem luisteren. Wij gaan verantwoordelijkheid nemen. Wij gaan laten horen dat we de bezuinigingen beu zijn. Laat de politici maar eens samenwerken met elkaar in plaats ruziën en mooie beloftes. Laat horen dat we het zat zijn. 700.000 werklozen lijkt me wel genoeg. Tijd voor Actie! Leve de koning!