De kaartenstroom blijft maar lopen. Ik heb de afgelopen maanden
tientallen kaarten gehad en evenzoveel mailtjes. Allemaal met dezelfde
strekking: “Sterkte!, Beterschap! Wat zijn we geschrokken.” Afgezien van het
feit dat ik nooit zo’n fan ben geweest van het woord “sterkte!” (zie blog http://koenschellekens.blogspot.com/2013/06/sterkte.html),
sterken deze kaarten mij enorm. Naast de lieve woorden roepen ze herinneringen
op aan de persoon die ze geschreven heeft. Hierdoor komen vergeten
gebeurtenissen weer naar boven en wordt mijn verzameling mooie momenten een
stuk groter. Herinneringen aan de acrobatieklessen waar ik samen met Lydia en
de groep wel erg gelachen heb. Herinneringen aan oud collega’s met wie ik
meestal prettig gewerkt heb. Sommigen laten weten dat ik een inspiratiebron was
om stappen te ondernemen, waardoor ik mij erg vereerd voel. Veel (oud)leerlingen
die het moeilijk vinden laten dit weten via een kaartje. Herinneringen…………
Van sommige kaarten is het wat moeilijk de afzender te
traceren. De hersens zijn zeker niet aangetast, maar sommige mensen heb ik al
zo lang niet gezien, dat ik niet kan bedenken wie het is. De afzender (vaak
postcode en huisnummer) zegt me dan ook niet zoveel. Gelukkig na verloop van
tijd komt ook deze persoon met herinnering weer naar boven.
Zelf ben ik nooit van de kaartjes geweest. Tja wat moet je ermee. Lezen dat iemand aan je denkt. Boeien! Dus de vele kaartjes die ik ooit had kunnen schrijven heb ik nooit geschreven. Dat is achteraf wel erg jammer. Nooit geweten dat zo’n simpel kaartje je zo enorm kan steunen. Dus bij deze bedankt allemaal en ik blijf ernaar uitkijken!
Ik ga mijn leven verbeteren. Ik heb postzegels gekocht en de geschreven vakantiekaartjes liggen al weken op tafel. Nu nog kaartjes verzenden. Misschien alvast beginnen bij het schrijven van de kerstkaarten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten