Sjoorkest Bendebekende gooide het over een andere boeg. Dit
jaar zouden we onze instrumenten niet aanraken, we gaan zingen. Tijdens het
bandweekeinde keken we welke nummers we zouden gaan vertolken. De nummers werden op
drie cd's gezet zodat we 3 sets hadden. Met een voice-killer haalden we de middelste
noten, en dus grotendeels de zang, uit de liedjes en die zongen we live tijdens
onze sjo met carnaval.
We besloten niets tegen onze opdrachtgevers te zeggen, want in de contracten
stond dat we 3 keer een set muziek verzorgen. Er staat niet in hoe. De keuze
voor mijn lied werd Manuela. Ik was het hier niet geheel mee eens, want het is een
vervelend nummer met een te veel tekst. Die zou ik thuis uit mijn hoofd leren.
Er waren twee problemen. Gedurende carnaval raakte ik
meestal mijn stem kwijt. Tevens kon ik niet zo goed tegen een hele avond bier
drinken met carnaval.
Wij vonden onze nieuwe aanpak een groot succes, de opdrachtgevers waren niet overal even enthousiast. Op maandagavond speelden we in Oud-Gastel, net zoals de twee jaar daarvoor. Men verwachte weer een avond feest met een fanfareband, men kreeg een stel minder goede zangers met hese stemmen. Tijdens Manuela ging het mis. Mijn stem was geheel verdwenen en het bier had rijkelijk gevloeid. De fanclub van Jacques Herb zat in de zaal en voelde zich ernstig bekocht en verraden. “Hoe kan die kleine met bril zoiets doen.” Na mijn act ben ik maar gauw de zaal uit gevlucht om niet meer terug te komen. Veiligheid boven alles!
Niemand kon toen bedenken dat ik ruim vijfentwintig jaar
laten via het snabbelcircuit nog heel wat vakanties bij elkaar zou gaan
zingen. Manuela zingen we overigens zelden met De KOOS. Ik ken de tekst nog
steeds niet uit mijn hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten