vera 3

Zo’n veertien jaar geleden stierf Vera, totaal onverwachts. Ze had een longembolie en was plotsklaps overleden. Haar dood had een enorme impact op ons gezin. Doordat Vera op het moment van overlijden geen relatie had, kwam er na haar overlijden geen vervolg meer. We hoefden niet op te letten hoe het met haar partner ging, want die was er niet. Ze had geen kinderen, dus deze lijn was meteen klaar, hield op te bestaan. Misschien was dat wel het meest bizarre, na Vera was er niets meer.

Na een dag gingen we bij haar thuis kijken en daar maakten we kennis met haar broers, schoonzussen en vader. Wat een warm bad!
De avond voor de crematie gingen we met de kinderen nog even kijken. Zij waren zwaar onder de indruk. Jip (toen 7) heeft haar aangeraakt en is vervolgens aan een tekentafel gaan zitten om een mooie tekening te maken. Fee (toen 4 jaar) gaf Vera een dikke kus. Ze vond haar net Sneeuwwitje, alleen “wordt deze niet wakker” en vroeg: “Waar is Vera’s moeder?” Haar vader was wel in de woonkamer. Moeder was een jaar eerder overleden. Lydia zegt tussen haar tranen door iets onduidelijks wat neerkwam op “daarboven ergens”.

We kletsten wat, dronken een glas wijn en bekeken de mooie tekening die Jip had gemaakt. Deze werd bij de kist gelegd. Wij naar huis, dat wil zeggen, als we Fee hebben gevonden. “” Waar is dat kind nu weer gebleven?” Ze kon hooguit in de tuin zijn, maar ze bleef onvindbaar. Ik hoorde wat gerommel boven. Toch maar even kijken en daar zat ze, ze keek op een kamer onder het bed. “Die moeder was toch boven,”zei ze, “maar waar dan? Ik kan haar niet vinden.” Ik geloof dat ik haar iets moest uitleggen.

Vera 1   http://koenschellekens.blogspot.com/2013/06/vera.html\

Vera 2   http://koenschellekens.blogspot.com/2013/10/vera-2.html