zusjes

Bij de geboorte van Fee was dochter Jip niet zo onder de indruk van haar blauwe zusje. http://koenschellekens.blogspot.com/2013/10/blauw.html Een week later kwam het meisje thuis wonen en de teleurstelling was best groot dat je met zo’n zusje niet kan spelen, hooguit helpen de fles te geven. Ze gaf haar dagelijks een kus en ze gingen samen naar de crèche en dat was alle aandacht die er naar Fee uitging. Jip was gewoon te druk met haar eigen leven en vriendjes.

Zo ging dat nog een paar jaar door. Helaas voor Jip was Fee enigszins dwars geboren. Dat bleef ze de eerste jaren ook. Ze kon heel hard en heel veel huilen, voor Jip een reden om ergens anders te spelen. Fee eiste gewoon haar aandacht op en dat ging nog wel eens ten koste van Jip. Een echte band ontstond er helaas niet tussen de gezusters Schellekens. Liefde voor een zusje kan je niet afdwingen.

Toen Jip een jaar of vijf was begon ze te vragen om een nieuw zusje. Het vervelende zusje had ze al, nu wilde ze ook nog een leuk zusje voor haarzelf. Ai, wij ouders hadden nog wat te doen. We deden ons best maar liefde kan je niet afdwingen.

Jip was zes toen ze tijdens een vakantie de legendarische vraag stelde:”Wanneer gaan jullie scheiden?” Wij schrokken. De avond daarvoor hadden we net samen een borrel gedronken en waren we tot de conclusie gekomen dat het zo goed ging. We vroegen haar waarom ze deze vraag stelde. Haar antwoord was net zo ontwapenend:”Het maakt niet uit met wie ik mee ga, als zij (wijzend naar Fee) maar met die andere mee mag.” Daar sta je dan met je goed gedrag.

Gelukkig is het goed gekomen. Ze maken nu samen de binnenstad van Amersfoort onveilig.