kennismaken

Toen we van Hilversum naar Amersfoort verhuisden hadden we een paar probleempjes. Één ervan was een nieuwe school voor de kinderen. Gelukkig mocht Jip in de Hilversumse vakantie een dagje  wennen op haar nieuwe school. We zouden er een leuke avond van maken. Jip en ik reden bijtijds naar Amersfoort. Daar zouden we wat kleine klusjes doen in het nieuwe huis, een spelletje spelen en alvast slapen, zodat ze de volgende dag op tijd naar school kon gaan.

Voor zo’n logeerpartij naar een leeg huis in de winter moet je heel wat meenemen, wil dit goed verlopen. Vol aandacht slepen we de auto vol. Matrassen, slaapzakken, spelletjes, wat drinken en verder bedenken we niet. Als we de Amersfoortse buurt verkennen zie ik Jip een beetje opknappen. Het kan hier best leuk worden. De speeltuin in de buurt ziet er goed uit en er spelen heel wat kinderen buiten. Het is heel wat om als zevenjarige van de ene plaats naar de andere te moeten gaan, zonder dat je daarover inspraak hebt.

We maken de bedden op en Jip mag kiezen wat het verhuisdiner wordt: Patat, pizza of chinees. Chinees ziet ze wel zitten. Ik kom terug met Fu Yong Hai en bami. Hoe ga je dit eten? Met de handen zien we niet zitten. Het is donker en ik kan niet bedenken dat Albert Heyn (100 meter verderop) open is. Ik bel bij de nieuwe buurman aan. “Goede avond buurman”, zeg ik, “Ik ben de nieuwe buurman. Mag ik van u twee keer een bestek lenen, anders hebben mijn dochter en ik een klein probleem.” Gelukkig was dit geen probleem, al begreep ik later dat de buurman me een rare vogel vond.

 De echte kennismaking hebben we later overgedaan.