Ik woonde in Tilburg aan de gasthuisring met zeven personen.
Ieder een aardige kamer en een gezamenlijk woonkamer en keuken. Ik was aan het
afstuderen en de kerst stond voor de deur. Natuurlijk klopte mijn planning niet
en liep ik dagen achter. De oplossing werd de Kerst.
Dit jaar doe ik niet mee aan het kerstgedruis, besluit in Tilburg te blijven en
van de woonkamer drie dagen lang mijn atelier te maken om mijn meters lange
stoffen te bewerken. Iedereen is toch bij de familie en vond het een goed plan.
Iedereen?
De samenwonende benedenburen hadden ook iets dergelijks
bedacht maar dan anders. Haar ouders lagen dat jaar in scheiding en kerst zou
voor het eerst anders worden, zonder basisgezin. Het volgende werd bedacht.
Zowel pa als ma, alsmede broer en zus, werden in hun ruimte uitgenodigd voor
het kerstdiner. Was het ‘gebroken’ gezin toch nog compleet en hoefde niemand te
kiezen voor pa of ma.
Dit kon onhandig worden, maar uiteindelijk werden beide
plannen doorgezet. Het werd voor mij een uiterst bijzondere kerst. Aan de ene
kant had ik veel ruimte en tijd om keihard te werk. Muziek op, sloten koffie en
later bier, rookwaren binnen handbereik en pizza in de oven. Ma belde
regelmatig of ik niet eenzaam was, dus die telefoon liet ik maar rinkelen.
Eenzaam was ik in ieder geval niet. Het werd een zeer
bijzondere kerst. Tussen de bedrijven door kwam regelmatig iemand met een bijna
verhit hoofd bij me zitten. Ik gaf de persoon wat werk, zodat ik sneller
opschoot, zij konden even uitblazen van de soms wel opgelopen spanningen. Naast
harde werker was ik gepromoveerd tot katalysator en mediator.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten