Als je hulptroepen nodig hebt, moet je zorgen dat je zorgt
dat ze er zijn. Neem je verlies, of beter, pak je winst. Gezien mijn ervaringen
met de elektrische fiets besluit ik voor de winst te gaan en als het moet mag
het wat kosten.
Afgelopen weken merkte ik dat de conditie weer wat minder
ging. Misschien een rolstoel proberen? Dat lijkt me wat ver
gaan, dus eerst de tussenweg, op zoek naar een stok. “Let op dat je zo’n handige
neemt, dan kan je er ook op zitten?” Zijn die er dan? Volgens mij is een stok
altijd onhandig.
Uiteindelijk beland ik bij een winkel voor buitensporten. Na
wat dingen te hebben uitgeprobeerd (losse stok en klapstoeltje) komt deze man
inderdaad met de oplossing. Een combinatie van beiden. Tja, wat heb je dan. Een
mindere stok. Deze kan wel versteld worden maar niet geheel op de manier op de
juiste hoogte voor mij. Toch maar even mee oefenen. Gaat best. Wat heb je dan
nog meer. Een minder zittende stoel. Maar waarvoor is die dan bedoeld? Gewoon
om even uit te rusten bij een lange rij voor het museum in Parijs of bij de
kassa, of gewoon even 5 minuten tijdens een wandeling.
Ik besluit er toch maar voor te gaan. Het grote voordeel is
namelijk dat het wel zo compact is dus minder gesjouw en ruimte inneemt. Het allergrootste
voordeel heb ik inmiddels ontdekt. De hoogte van het stoeltje is een stuk hoger
als die van een gewoon klapstoeltje. Naast rustpunt functioneert het prima als
mobiele barkruk. Het ding is de superuitvinding. Voor de kerst heb ik er
heerlijk op gezeten tijdens het kwartvoorkerstbiertje. In de metro van Parijs was het de uitkomst. Wij gaan
samen nog veel leuke momenten meemaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten