Daar is ie dan, de lang verwachte verstopping.
Inmiddels al tweeënhalve week geen ontlasting gehad. Dit voelt erg onplezierig.
De buik doet pijn, waarvan weet ik niet meer. In ieder geval ook van de
verstopping. Ik neem iedere dag dag twee ontlastingpoeders, maar die werken
vooralsnog niet. Dit weekeinde kreeg ik iets nieuws. Microlax. Een tube met een
lange spuit eraan. Het is de bedoeling om deze anaal in te brengen, dan leeg te
spuiten en vervolgens zo lang mogelijk de billen tegen elkaar houden, zodat de
vloeistof naar binnen kan dringen. Dit is bijna onmogelijk. Het liggen op mijn
buik is sowieso al een pijnlijke ervaring, met al die bobbels in mijn buik.
Toch is dit half noodzakelijk om dat ding op de gewenste manier binnen te
brengen. Tevens zijn de spieren, voor zover ze nog aanwezig zijn er zo op
getraind om zaken vanuit de anus naar buiten te krijgen, en dus niet naar
binnen. Je ligt dus als het ware erg onnatuurlijk te liggen voor het goede
doel. Concentreren, niet toegeven aan last en vooral doorzetten. Een kwartier
is erg lang. Doorzetten, vooral doorgaan. Laat je vooral niet leeglopen, het
moet naar binnen, in plaats van naar buiten. Probeer er een stop in te doen,
denk aan iets leuks. Dat laatste moet je vooral niet doen, want dat ontspant en
bij ontspanning gaat het de verkeerde kant uit. Zelden ervaren dat een kwartier
zo lang kan zijn.
Helaas heeft het niet gewerkt. Misschien ga ik morgen maar
smeken om een klysma om de darmen schoon te krijgen. Sommigen gebruiken dit
voor seksueel genot (klysmafilie), lees ik op wikipedia. Hier kan ik me helemaal
niets bij voorstellen. Wikipedia vooral niet geloven. Klysma toch nog maar een
dagje uitstellen, denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten