bijtring

Afgelopen vrijdag, 29 november, was ik aan de beurt voor een catheterisatie van de urinebuis. Op deze manier zou de afvoer van rechternier naar blaas normaliseren. Het is een relatief simpele ingreep. Alles gebeurt via de piemelbuis. Hele camera’s gaan erdoor heen, slangen, knipschaartjes, veilen, pincetten enzovoorts gaan via de piemel het lichaam in. Als je het zo hoort klinkt het erg bijzonder, als je het visualiseert wordt het erg au. Niet doen dus. Zo’n ingreep duurt zo’n 20 minuten gedaan. Bij mij waren ze langer dan een uur bezig. Ik kreeg extra zorg, Op een  gegeven moment stonden er drie urologen aan de operatietafel. Als dit maar goed gaat. Met een ruggenprik voel je niets, maar je hoort wel alles. Het ging dus niet goed. Na een kleine anderhalf uur werd verteld dat de ingreep niet was gelukt en dat alles bleef zoals het was.

Teleurgesteld en met een katheter in de urinebuis om de blaas leeg te maken kwam ik weer terug op mijn zaaltje. Zo’n slang door de piemel is niet echt fijn als de verdoving begint uit te werken. Dit hadden ze me niet vooraf verteld. Ik werd boos en na overleg werd de buis eruit getrokken. Dubbel au! Vervolgens voelde het dat ik uur ieder uur moeten plassen. Dus iedere keer weer dat zure vocht door de interne wond. Heel erg au. Gelukkig werd dit na zo’n 24 uur minder en 48 uur later lijkt alles weer normaal, alsof er niets is gebeurd.

Ik raad mannen die een soortgelijke ingreep krijgen, aan een bijtring mee te nemen. Heerlijk om tijdens het plassen je pijn te verbijten, het helpt echt. Je koopt ze in de babywinkel.
Tja mannen zijn net kleine kinderen, zeker als het om hun piemel gaat.