Sinds 2006 wonen wij in de Beryll, een kleine nieuwbouwwijk
met 37 woningen aan de rand van het centrum Amersfoort. Aangezien ik een buren
mens ben, heb ik er erg mijn best voor gedaan om er een echte buurt van te
maken. Zo was ik betrokken bij een paar buurtfeesten, herfstborrel en sponsorde
ik de buurtkroeg misschien wel iets te veel. Inmiddels zijn we een echte buurt
en ken ik de meeste buren bij naam.
Wat maakt een buurt een buurt? Ik denk als daar alle facetten van het leven in
plaats (hebben) gevonden. Een aantal voorbeelden. We hebben een aantal
bruiloften in de buurt gehad. De eerste scheidingen hebben ook plaats gevonden.
Er schijnt een buren ruzie te zijn geslecht bij de rechtbank. We hebben een
heuse babyboom gehad, waardoor er op dit moment, vijf jaar later, allerlei
ouders in rep en roer naar de zwemles moeten/mogen. Er worden kleine en grote feesten
gegeven, er wordt gebarbecued, er wordt verschrikkelijk veel gelachen en
geborreld. Er is inmiddels ingebroken, er zijn ruiten in gegooid, er is zelfs
een echte aanrijding geweest. Inmiddels zijn de innige contacten van de eerste
jaren vervangen door oppervlakkige contacten en bij anderen verworden tot heuse
vriendschappen. Eigenlijk is niets ons vreemd in onze kleine buurt. Het enige
wat hier nog niet is gebeurd, is dat de circle of life compleet gemaakt wordt.
Nu heb ik veel voor mijn buurt over, maar ik was toch echt niet van plan om dat te gaan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten